وَاللّهُ رَؤُوفٌ بِالْعِبَادِ(دفتر اول)
وَاللّهُ رَؤُوفٌ بِالْعِبَادِ(دفتر دوم)
وَاللّهُ رَؤُوفٌ بِالْعِبَادِ(دفتر سوم)
پس زا آنکه حضرت محمد (صلی الله علیه و آله وسلم)مردم را به بیرون شهر کشانید و باز دعوت خویش را در ملا عام و در حضور خویشانش بازگو کرد.ابو لهب از خشم بر افروخته فریاد کرد:
دستانت بریده باد ! ما را فقط برای این سخنان بیهوده بی اینجا کشاندی؟ تمام وقتمان را به بیهودگی تلف کردی.شروع به دشنام دادن به آنحضرت کرد و به شدت حضار را متفرق میساخت.
حضرت محمد (صلی الله علیه و آله وسلم) ساکت ماند و فقط عموی خود را نظاره میکرد که چگونه در میان مردم میرود و سعی در پراکنده کردن آنها دارد.زن ابولهب (جمیله)؛ خواهر ابو سفیان نیز شوهرش را در ناسزا گویی و اتهام به آنحضرت همراهی میکرد و شعرهایی که جهت نکوهیدن او سروده بود و شعرهایی که به سفارش و دستورش ابو سفیان بن حارث و عبدالله بن زبعری و عمروبن عاص سروده بودند با صدای بلند و بصورت تمسخر آمیز میخواند.(خداوند در قرآن در این باره میفرماید: فَقَالَ الْمَلأُ الَّذِینَ کَفَرُواْ مِن قِوْمِهِ مَا نَرَاکَ إِلاَّ بَشَرًا مِّثْلَنَا وَمَا نَرَاکَ اتَّبَعَکَ إِلاَّ الَّذِینَ هُمْ أَرَاذِلُنَا بَادِیَ الرَّأْیِ وَمَا نَرَى لَکُمْ عَلَیْنَا مِن فَضْلٍ بَلْ نَظُنُّکُمْ کَاذِبِینَ**سوره مبارکه هود-آیه 27**
پس، سران قومش که کافر بودند، گفتند: «ما تو را جز بشرى مثل خود نمىبینیم، و جز [جماعتى از] فرومایگانِ ما، آن هم نسنجیده، نمىبینیم کسى تو را پیروى کرده باشد، و شما را بر ما امتیازى نیست، بلکه شما را دروغگو مىدانیم.»
جهت خواندن تفسیر این آیه به لینک زیر مراجعه فرمائید.
مردم ناسزا میگفتند و تمسخر میکردند و در بین دشنامها و تهمت ها و تمسخرها ؛حضرت محمد (صلی الله علیه و آله وسلم) را در بلندی کوه صفا رها کردند و رفتند.
حضرت محمد (صلی الله علیه و آله وسلم) با نگاه های آرامش مردمی که خداوند اورا برای دعوت و هدایتشان مبعوث کرده بود نظاره میکرد و میدید که ابو لهب و همسرش جمیله چه تلاشی برای کذب خواندن او دارند.
ناگهان صدایی شنید که میگوید:
تَبَّتْ یَدَا أَبِی لَهَبٍ وَتَبَّ (1)مَا أَغْنَى عَنْهُ مَالُهُ وَ مَاکَسَبَ (2) سَیَصْلَى نَارًا ذَاتَ لَهَبٍ (3) وَامْرَأَتُهُ حَمَّالَةَ الْحَطَبِ(4) فِی جِیدِهَا حَبْلٌ مِّن مَّسَدٍ(5)
بریده باد دو دست ابی لهب (مرگ بر او باد) (1)
ثروتش و آنچه از امکانات به دست آورد چیزى [از عذاب خدا را که در دنیا عذاب استیصال است] از او دفع نکرد .(2)
به زودی وارد آتشی شعله ور شود(3)
و [نیز] همسرش که هیزمکش است [در آتش شعله ور وارد شود . ] (4)
[همان که] بر گردنش طنابى تابیده از لیف خرماست .(5)
ادامه دارد...
لطفا در صورت کپی برداری منبع ذکر گردد.شایگان.